ورود به یک رابطه عاشقانه می‌تواند تجربه‌ای شگفت‌انگیز و پر از احساسات مثبت باشد. با این حال، گاهی اوقات در شور و اشتیاق اولیه، فراموش می‌کنیم که از خودمان مراقبت کنیم و هویت فردی‌مان را حفظ نماییم. به مرور زمان، ممکن است احساس کنیم در رابطه “گم شده‌ایم” و دیگر آن فرد سابق نیستیم. این اتفاق، نه تنها برای خودمان ناخوشایند است، بلکه به مرور زمان می‌تواند به رابطه نیز آسیب برساند.

فضای شخصی خود را حفظ کنید:

هر فردی به فضایی برای تنهایی و آرامش نیاز دارد. زمانی را برای خودتان در نظر بگیرید تا به افکار خود بپردازید، استراحت کنید و انرژی بگیرید.

اهداف و آرزوهای خود را دنبال کنید:

رابطه نباید مانع از رسیدن شما به اهدافتان شود. برای برنامه‌ریزی و تلاش در جهت تحقق رویاهای خود وقت بگذارید.

خودتان را دوست داشته باشید:

قبل از اینکه بتوانید کسی را به درستی دوست داشته باشید، باید خودتان را دوست داشته باشید. به خودتان احترام بگذارید، از خودتان مراقبت کنید و به نیازهایتان توجه کنید.

به صدای درونتان گوش دهید:

احساسات خود را نادیده نگیرید. اگر چیزی در رابطه شما را آزار می‌دهد، با طرف مقابل صحبت کنید و به دنبال راه‌حل باشید.

“نه” گفتن را تمرین کنید:

مجبور نیستید همیشه با خواسته‌های طرف مقابل موافقت کنید. اگر چیزی را دوست ندارید یا با آن راحت نیستید، به راحتی “نه” بگویید.

از کمک گرفتن نترسید:

اگر احساس می‌کنید در رابطه مشکل دارید و نمی‌توانید به تنهایی آن را حل کنید، از یک مشاور یا متخصص کمک بگیرید.

هویت خود را بشناسید:

قبل از ورود به رابطه، زمانی را به شناخت خودتان اختصاص دهید. ارزش‌ها، باورها و نقاط قوت و ضعف خود را بشناسید.

در رابطه صادق باشید:

احساسات و افکار خود را با طرف مقابل در میان بگذارید. صداقت، کلید یک رابطه سالم و پایدار است.

به پیشرفت خود اهمیت دهید:

همواره در تلاش باشید تا خودتان را بهبود بخشید. در کلاس‌های آموزشی شرکت کنید، کتاب بخوانید و مهارت‌های جدید یاد بگیرید.

با عمل کردن به این موارد، می‌توانید رابطه‌ای سالم و پایدار داشته باشید که در آن، هم از عشق و صمیمیت لذت می‌برید و هم هویت فردی خود را حفظ می‌کنید.

چطور در رابطه‌ها، خود را گم نکنیم؟

1. اولویت‌بندی نیازهای شخصی:

گاهی اوقات در یک رابطه، ناخودآگاه نیازهای خودمان را فراموش می‌کنیم و تمام تمرکزمان را روی شریک عاطفی‌مان می‌گذاریم. این کار باعث فرسودگی و احساس نارضایتی می‌شود. مثلا اگر به زمان تنهایی نیاز دارید، حتماً آن را در برنامه روزانه‌تان بگنجانید. اگر به ورزش کردن علاقه دارید، آن را به تعویق نیاندازید، حتی اگر شریک عاطفی‌تان به آن علاقه‌ای نداشته باشد. با در نظر گرفتن اولویت هایتان، در حفظ هویت فردی خود موفق تر خواهید بود. این به معنای خودخواهی نیست، بلکه به معنای احترام گذاشتن به خود و نیازهایتان است. اولویت بندی نیازهای شخصی تضمین می کند که شما یک فرد کامل باقی می مانید.

2. حفظ استقلال فردی:

استقلال فردی به معنای داشتن فضای شخصی، علایق مستقل و دوستان جداگانه است. این بدان معنا نیست که از شریک عاطفی‌تان جدا شوید، بلکه به معنای داشتن یک زندگی خارج از رابطه است. با داشتن دوستان و فعالیت های مستقل، شما همیشه چیزهای جدیدی برای به اشتراک گذاشتن با شریک عاطفی خود خواهید داشت. فعالیت های جداگانه می‌تواند فرصتی برای رشد فردی و یادگیری مهارت های جدید فراهم کند. سعی کنید به فعالیت‌هایی که قبل از شروع رابطه از آنها لذت می‌بردید، ادامه دهید. از انجام فعالیت‌های مستقل و داشتن روابط دوستانه سالم و حمایت‌کننده نترسید. این فعالیت ها به شما انگیزه و انرژی می بخشد. این امر به ویژه برای زنانی که اغلب در نقش مراقب قرار می گیرند بسیار مهم است.

3. تعیین مرزهای سالم:

مرزهای سالم شامل مرزهای فیزیکی، احساسی، ذهنی و مالی می شوند. مشخص کنید که در هر یک از این حوزه ها چه چیزی برای شما قابل قبول است و چه چیزی نیست. مثلا ممکن است بگویید: “من دوست ندارم کسی بدون اجازه به وسایل شخصی من دست بزند” یا “من نمی توانم با کسی که مدام مرا تحقیر می کند، رابطه داشته باشم. “مرزهای خود را به طور واضح و قاطعانه بیان کنید و از نقض شدن آنها جلوگیری کنید. اگر کسی مرزهای شما را نادیده گرفت، به او یادآوری کنید و در صورت لزوم، رابطه را ترک کنید. اگر تعیین مرز برایتان دشوار است، از یک مشاور کمک بگیرید.

4. حفظ هویت فردی:

هویت فردی شامل ارزش‌ها، باورها، علایق و آرزوهای شما است. در یک رابطه سالم، شما نباید هویت خود را برای خوشایند شریک عاطفی‌تان قربانی کنید. به ارزش های خود پایبند باشید و از تغییر آنها به خاطر دیگران خودداری کنید. به فعالیت هایی که به آنها علاقه دارید، ادامه دهید و از یادگیری چیزهای جدید نترسید. رویاهای خود را دنبال کنید و اجازه ندهید کسی شما را از رسیدن به آنها باز دارد. با دوستان و خانواده خود در ارتباط باشید و از قطع رابطه با آنها خودداری کنید.

5. داشتن سرگرمی‌ها و علایق شخصی:

به سرگرمی‌هایی که قبل از شروع رابطه از آنها لذت می‌بردید، ادامه دهید و سرگرمی‌های جدید را امتحان کنید. به کلاس‌های هنری بروید، در یک گروه ورزشی عضو شوید، به سفر بروید، کتاب بخوانید یا هر فعالیت دیگری که به شما لذت می‌دهد را انجام دهید. در ضمن، سرگرمی‌ها و علایق شخصی می‌توانند فرصتی برای ملاقات با افراد جدید و گسترش دایره اجتماعی شما فراهم کنند. در مورد علایق و سرگرمی های شریک عاطفی تان نیز کنجکاو باشید و سعی کنید در برخی از آنها با هم مشارکت کنید.

6. برقراری ارتباط مؤثر:

برقراری ارتباط مؤثر به معنای بیان احساسات، نیازها و خواسته‌های خود به طور واضح و محترمانه است. به شریک عاطفی خود بگویید که چه احساسی دارید و چه چیزی نیاز دارید. از او بخواهید که به حرف‌های شما گوش دهد و سعی کند شما را درک کند. هنگام صحبت کردن، از زبان بدن مثبت استفاده کنید و از انتقاد، سرزنش و تحقیر خودداری کنید. به حرف‌های شریک عاطفی خود گوش دهید و سعی کنید دیدگاه او را درک کنید. در صورت بروز اختلاف نظر، سعی کنید به یک توافق برسید که برای هر دوی شما قابل قبول باشد. اگر در برقراری ارتباط مؤثر مشکل دارید، از یک مشاور کمک بگیرید. ارتباط موثر باعث ایجاد اعتماد و صمیمیت در رابطه می شود.

7. نه گفتن را یاد بگیرید:

نه گفتن به معنای رد کردن درخواست‌ها یا انتظاراتی است که با ارزش‌ها، نیازها و مرزهای شما مغایرت دارند. یاد بگیرید که به درخواست‌هایی که باعث می‌شوند احساس ناراحتی، خستگی یا استرس کنید، “نه” بگویید. نه گفتن به این معنا نیست که شما یک فرد بد هستید، بلکه به این معناست که به خودتان احترام می‌گذارید و از خودتان مراقبت می‌کنید. هنگام نه گفتن، دلیل خود را به طور واضح و محترمانه بیان کنید. اگر نه گفتن برای شما دشوار است، تمرین کنید و از دوستان و خانواده خود کمک بگیرید. نه گفتن یک مهارت ضروری برای حفظ استقلال و سلامت روان است.

8. قدردانی از خود: