چرا در روابط عاشقانه گاهی احساس بیکسی میکنیم؟
احساس تنهایی در یک رابطه، پارادوکسی دردناک است. شما با فردی هستید که قرار است نزدیکترین شخص به شما باشد، اما با این حال، احساس انزوا و جدایی میکنید. این حس میتواند دلایل مختلفی داشته باشد و شناخت آنها، گامی مهم در جهت بهبود رابطه و ایجاد صمیمیت بیشتر است. در این مقاله به 19 نکتهای که میتوانند منجر به احساس بیکسی در یک رابطه عاشقانه شوند، میپردازیم:
- 💥
عدم ارتباط عاطفی:
حرف نزدن در مورد احساسات، ترسها و امیدها، فاصلهای عمیق ایجاد میکند. - 💥
نبود صمیمیت فیزیکی:
کمبود لمس، نوازش و رابطه جنسی میتواند منجر به احساس دوری شود.
- 💥
اختلاف در ارزشها و اهداف:
وقتی در مورد مسائل مهم زندگی دیدگاههای متفاوتی دارید، احساس تنهایی آسانتر است. - 💥
عدم حمایت متقابل:
حس نکردن حمایت و پشتیبانی از طرف مقابل، احساس انزوا ایجاد میکند. - 💥
انتقاد مداوم:
سرزنش و انتقادهای پی در پی، اعتماد به نفس را از بین میبرد و باعث دوری میشود. - 💥
عدم درک متقابل:
وقتی احساس میکنید حرفهایتان شنیده نمیشود یا درک نمیشوید، احساس تنهایی میکنید. - 💥
غرق شدن در زندگی روزمره:
فراموش کردن وقت گذاشتن برای یکدیگر، صمیمیت را از بین میبرد. - 💥
حضور نداشتن در لحظه:
وقتی یکی از طرفین ذهنش درگیر مسائل دیگر است و به طور کامل حاضر نیست، ارتباط واقعی شکل نمیگیرد. - 💥
مقایسه با روابط دیگران:
مقایسه رابطه خود با روابط کاملا مطلوب دیگران، باعث نارضایتی و احساس تنهایی میشود. - 💥
انتظارات غیر واقعی:
داشتن انتظارات بیش از حد از طرف مقابل، منجر به ناامیدی و احساس تنهایی میشود. - 💥
ناتوانی در حل تعارض:
عدم توانایی در گفتگو و حل مشکلات، فاصلهها را عمیقتر میکند. - 💥
نادیده گرفتن نیازهای یکدیگر:
وقتی نیازهای عاطفی و روانی طرف مقابل نادیده گرفته میشود، احساس تنهایی ایجاد میشود. - 💥
عدم قدردانی:
احساس عدم قدردانی از تلاشها و محبتهایتان، باعث دلسردی و تنهایی میشود.
- 💥
کنترل گری:
تلاش برای کنترل رفتار و تصمیمات طرف مقابل، منجر به احساس خفگی و دوری میشود. - 💥
بیاعتمادی:
شک و تردید در مورد وفاداری و صداقت طرف مقابل، صمیمیت را از بین میبرد. - 💥
فقدان سرگرمی و تفریح مشترک:
نداشتن فعالیتهای مشترک لذتبخش، رابطه را خستهکننده و بیروح میکند. - 💥
عدم رشد فردی:
توقف در رشد و پیشرفت فردی، میتواند منجر به احساس عدم همخوانی با طرف مقابل شود. - 💥
وابستگی بیش از حد:
وابستگی افراطی به طرف مقابل، استقلال فردی را از بین میبرد و احساس تنهایی را تشدید میکند. - 💥
ترس از آسیبپذیری:
عدم تمایل به نشان دادن آسیبپذیریها و ضعفها، مانع ایجاد صمیمیت عمیق میشود.
این عوامل میتوانند به صورت تکی یا ترکیبی، باعث ایجاد احساس بیکسی در یک رابطه شوند. باید به این نشانهها توجه کنید و برای رفع آنها تلاش کنید. شناخت این عوامل قدم اول است، قدم بعدی ایجاد راهکارهایی برای بهبود روابط است.
1. انتظارات غیر واقعی از رابطه
گاهی اوقات، ما وارد یک رابطه میشویم با انتظاراتی که بر پایه فیلمها، رمانها یا کاملا مطلوبهای غیرواقعی بنا شدهاند. وقتی این انتظارات برآورده نمیشوند، احساس ناامیدی و تنهایی به سراغمان میآید. به جای توقع داشتن یک رابطه بینقص، سعی کنید انتظارات واقعبینانهتری داشته باشید و بپذیرید که هر رابطهای چالشهای خاص خودش را دارد. انتظارات خود را بررسی کنید و ببینید آیا این انتظارات واقعاً منطقی هستند یا خیر. با شریک زندگی خود در مورد انتظاراتتان صحبت کنید تا هر دو درک درستی از خواسته های یکدیگر داشته باشید. گاهی اوقات، انتظارات ما از یکدیگر آنقدر متفاوت هستند که باعث ایجاد تنش و احساس تنهایی در رابطه می شود.
2. عدم ارتباط عمیق و صمیمانه
ارتباط سطحی میتواند منجر به احساس تنهایی در رابطه شود. وقتی فقط در مورد مسائل روزمره صحبت میکنیم و از احساسات، ترسها و آرزوهایمان با شریک زندگیمان حرف نمیزنیم، یک فاصله عاطفی بین ما ایجاد میشود. سعی کنید مکالمات عمیقتری با شریک زندگیتان داشته باشید. در مورد چیزهایی که واقعاً برایتان مهم هستند صحبت کنید. به حرفهای شریک زندگیتان با دقت گوش دهید و سعی کنید او را درک کنید. وقتی احساسات خود را با شریک زندگیتان به اشتراک میگذارید، یک پیوند قویتر بین شما ایجاد میشود. از پرسیدن سوالات باز که شریک زندگیتان را تشویق به صحبت کردن میکند، نترسید. 
گاهی اوقات، تنها با گوش دادن فعالانه به حرفهای شریک زندگیتان میتوانید به او کمک کنید تا احساس تنهایی کمتری داشته باشد.
3. وابستگی بیش از حد به رابطه
وقتی تمام هویت و شادی خود را در رابطه میبینیم و از زندگی مستقل خود غافل میشویم، وابستگی بیش از حدی ایجاد میشود. در این حالت، اگر رابطه به هر دلیلی دچار مشکل شود، احساس بیکسی شدیدی به سراغمان میآید. 
سعی کنید یک زندگی مستقل و پربار داشته باشید. به سرگرمیها و علایق خود بپردازید. با دوستان و خانواده خود وقت بگذرانید. به خودتان اجازه دهید که بدون شریک زندگیتان خوش بگذرانید. وقتی هویت خود را در رابطه گم نمیکنید، احساس امنیت و اعتماد به نفس بیشتری خواهید داشت. وابستگی بیش از حد نه تنها باعث احساس تنهایی می شود، بلکه میتواند رابطه را نیز خفه کند.
4. عدم حمایت عاطفی
یکی از مهمترین نیازهای ما در یک رابطه، دریافت حمایت عاطفی از شریک زندگیمان است. اگر در زمانهای سختی احساس کنیم که شریک زندگیمان کنارمان نیست و از ما حمایت نمیکند، احساس تنهایی و بیکسی میکنیم. با شریک زندگیتان در مورد نیازهای عاطفی خود صحبت کنید. به او بگویید که در چه مواقعی به حمایت او نیاز دارید. سعی کنید خودتان نیز حامی عاطفی خوبی برای شریک زندگیتان باشید. وقتی هر دو نفر از یکدیگر حمایت عاطفی میکنید، یک پیوند قویتر بین شما ایجاد میشود. گاهی اوقات، یک آغوش ساده یا یک جمله دلگرم کننده میتواند به شریک زندگی تان کمک کند تا احساس تنهایی کمتری داشته باشد.
5. عدم قدردانی از یکدیگر
وقتی از تلاشها و محبتهای شریک زندگیمان قدردانی نمیکنیم، او احساس میکند که دیده نمیشود و ارزشی ندارد. این میتواند منجر به احساس تنهایی و بیکسی در رابطه شود. سعی کنید از کارهای کوچک و بزرگ شریک زندگیتان قدردانی کنید. به او بگویید که چقدر از بودنش در زندگیتان خوشحال هستید. از کلمات محبتآمیز استفاده کنید. وقتی قدردانی خود را ابراز میکنید، شریک زندگیتان احساس میکند که دوست داشته میشود و ارزشمند است. گاهی اوقات، یک تشکر ساده میتواند معجزه کند.
6. وجود مشکلات حل نشده
مشکلات حل نشده میتوانند مانند یک زخم باز در رابطه باقی بمانند و باعث ایجاد تنش و احساس تنهایی شوند. وقتی مشکلات را نادیده میگیریم یا از حل کردن آنها فرار میکنیم، این مشکلات به مرور زمان بزرگتر میشوند و رابطه را مسموم میکنند. سعی کنید مشکلات را در اسرع وقت حل کنید. با شریک زندگیتان در مورد مشکلات به طور باز و با صداقت صحبت کنید. به دنبال راهحلهای مشترک باشید. اگر نمیتوانید به تنهایی مشکلات را حل کنید، از یک مشاور کمک بگیرید. حل مشکلات نه تنها باعث بهبود رابطه میشود، بلکه باعث میشود که احساس نزدیکی بیشتری به شریک زندگیتان داشته باشید.
7. فقدان زمان با کیفیت با یکدیگر
در دنیای پرمشغله امروز، گاهی اوقات فراموش میکنیم که برای شریک زندگیمان وقت بگذاریم. وقتی زمان کافی را با یکدیگر نمیگذرانیم و فقط در کنار هم هستیم، اما در واقع با هم نیستیم، احساس تنهایی و بیکسی میکنیم. سعی کنید برای شریک زندگیتان وقت بگذارید. قرار ملاقاتهای منظم داشته باشید. فعالیتهایی را با هم انجام دهید که از آن لذت میبرید. وقتی زمان با کیفیت را با یکدیگر میگذرانید، پیوند بین شما قویتر میشود و احساس نزدیکی بیشتری به یکدیگر خواهید داشت. حتی چند دقیقه وقت گذاشتن برای صحبت کردن یا در آغوش گرفتن شریک زندگی تان میتواند تاثیر زیادی داشته باشد.
8. عدم احساس امنیت عاطفی
وقتی در رابطه احساس امنیت عاطفی نمیکنیم و میترسیم که مورد قضاوت، انتقاد یا طرد قرار بگیریم، نمیتوانیم خود واقعیمان باشیم و احساس تنهایی و آسیبپذیری میکنیم. سعی کنید فضایی امن و حمایتی برای شریک زندگیتان ایجاد کنید. او را قضاوت نکنید و انتقاد نکنید. به حرفهایش با دقت گوش دهید و او را درک کنید. وقتی شریک زندگیتان احساس امنیت عاطفی میکند، میتواند خود واقعیاش را نشان دهد و احساس نزدیکی بیشتری به شما خواهد داشت. بدون امنیت عاطفی، اعتماد و صمیمیت نمی تواند رشد کند.
9. مقایسه رابطه خود با دیگران
به جای مقایسه رابطه خود با دیگران، روی نقاط قوت و زیباییهای رابطه خود تمرکز کنید. به جای تمرکز بر نداشته ها، قدر داشته های خود را بدانید. مقایسه کردن تنها باعث ایجاد حسادت و نارضایتی می شود. بر روی ساختن رابطه ای که برای شما مناسب است تمرکز کنید.
10. عدم توجه به نیازهای شخصی
در یک رابطه، باید به نیازهای شخصی خود نیز توجه کنیم. وقتی تمام انرژی و توجه خود را صرف شریک زندگیمان میکنیم و از نیازهای خود غافل میشویم، احساس خستگی، فرسودگی و تنهایی میکنیم. 
به نیازهای خود توجه کنید. برای خودتان وقت بگذارید. به سرگرمیها و علایق خود بپردازید. وقتی از خودتان مراقبت میکنید، انرژی و انگیزه بیشتری برای رابطه خواهید داشت. مراقبت از خود، خودخواهی نیست، بلکه ضروری است. وقتی حال شما خوب باشد، میتوانید شریک بهتری باشید.
11. عدم پذیرش تفاوت ها
هیچ دو نفری کاملاً شبیه به هم نیستند. در هر رابطهای، تفاوتهایی وجود دارد. وقتی این تفاوتها را نمیپذیریم و سعی میکنیم شریک زندگیمان را تغییر دهیم، باعث ایجاد تنش و احساس تنهایی میشویم. تفاوتهای شریک زندگیتان را بپذیرید. به نظرات و عقاید او احترام بگذارید. به جای تلاش برای تغییر دادن او، سعی کنید او را درک کنید. تفاوت ها میتوانند رابطه را جالب تر و غنی تر کنند. سعی کنید از تفاوت های یکدیگر یاد بگیرید. تلاش برای یکسان کردن دیگری تنها باعث رنجش و ناراحتی می شود.
12. مشکلات جنسی
مشکلات جنسی میتوانند تاثیر منفی بر رابطه داشته باشند و باعث ایجاد احساس تنهایی و ناامیدی شوند. اگر در این زمینه مشکلی دارید، با شریک زندگیتان صحبت کنید و در صورت نیاز از یک متخصص کمک بگیرید. ارتباط باز و با صداقت در مورد مسائل جنسی بسیار مهم است. خجالت نکشید از صحبت کردن در مورد نیازها و خواسته های خود. اگر مشکلی دارید، به دنبال راه حل باشید. رابطه جنسی سالم و رضایت بخش میتواند پیوند عاطفی بین شما و شریک زندگی تان را تقویت کند. اگر احساس می کنید که رابطه جنسی شما رضایت بخش نیست، حتماً با شریک زندگی تان در مورد آن صحبت کنید. گاهی اوقات، تغییرات کوچک میتواند تاثیر زیادی داشته باشد.
13. عدم وجود اهداف مشترک
وقتی در زندگی اهداف مشترکی با شریک زندگیمان نداریم و در مسیرهای متفاوتی حرکت میکنیم، احساس میکنیم که از هم دور شدهایم و به یکدیگر تعلق نداریم. سعی کنید اهداف مشترکی با شریک زندگیتان پیدا کنید. در مورد آینده با هم صحبت کنید. تصور کنید که می خواهید در کنار هم به چه چیزی برسید. وقتی اهداف مشترکی دارید، برای رسیدن به آنها با هم تلاش میکنید و احساس نزدیکی بیشتری به یکدیگر خواهید داشت. اهداف مشترک میتوانند انگیزه شما را برای با هم بودن افزایش دهند. حتی اهداف کوچک و ساده هم میتوانند تاثیر مثبتی بر رابطه داشته باشند.
14. سوء استفاده عاطفی یا فیزیکی
سوء استفاده عاطفی یا فیزیکی در هر شکلی، یک علامت خطر بزرگ است و میتواند منجر به احساس تنهایی، ترس و آسیب جدی شود. اگر در رابطهای هستید که در آن مورد سوء استفاده قرار میگیرید، به دنبال کمک باشید و از رابطه خارج شوید. هیچ کس حق ندارد شما را آزار دهد. شما شایسته یک رابطه سالم و ایمن هستید. سوء استفاده هرگز تقصیر شما نیست. اگر در این شرایط قرار دارید، با یک دوست، عضو خانواده یا متخصص صحبت کنید. به دنبال کمک حرفه ای باشید تا بتوانید از این شرایط رهایی پیدا کنید. امنیت شما در اولویت است. ترک یک رابطه سوء استفاده آمیز ممکن است دشوار باشد، اما ضروری است.
15. بیماری های روانی
وجود بیماری های روانی مانند افسردگی یا اضطراب در یکی از طرفین یا هر دو، میتواند باعث ایجاد احساس تنهایی و انزوا در رابطه شود. این بیماری ها میتوانند بر توانایی برقراری ارتباط و ایجاد صمیمیت تاثیر بگذارند. اگر شما یا شریک زندگی تان با بیماری روانی دست و پنجه نرم می کنید، به دنبال درمان حرفه ای باشید. حمایت از شریک زندگی خود در طول درمان بسیار مهم است. صبور باشید و درک کنید که بهبودی زمان می برد. با هم میتوانید از این چالش عبور کنید.
16. فقدان سپاسگزاری
سپاسگزاری برای چیزهای کوچک و بزرگ در رابطه میتواند به تقویت پیوند عاطفی و کاهش احساس تنهایی کمک کند. وقتی از همسر خود برای تلاش ها و محبت هایش سپاسگزاری نمی کنیم، او ممکن است احساس کند که دیده نمی شود و ارزشی ندارد. سعی کنید هر روز از همسر خود برای چیزی سپاسگزاری کنید. میتوانید برای کمک در کارهای خانه، حمایت در زمان های سخت یا حتی فقط برای بودن در کنار شما سپاسگزاری کنید. سپاسگزاری میتواند به تقویت احساسات مثبت در رابطه کمک کند. وقتی قدر داشته های خود را می دانید، احساس شادی و رضایت بیشتری خواهید داشت. سعی کنید هر روز به دنبال چیزهایی باشید که میتوانید برای آنها سپاسگزار باشید.
17. مقایسه با روابط قبلی
مقایسه رابطه فعلی خود با روابط قبلی میتواند باعث ایجاد احساس نارضایتی و تنهایی شود. هر رابطه ای منحصر به فرد است و نمی توان آنها را به طور مستقیم با یکدیگر مقایسه کرد. به جای مقایسه، بر روی نقاط قوت و زیبایی های رابطه فعلی خود تمرکز کنید. از تجربیات گذشته خود درس بگیرید، اما آنها را به رابطه فعلی خود تحمیل نکنید. به شریک زندگی خود فرصت دهید تا خودش باشد. زندگی در گذشته، مانع از لذت بردن از حال می شود. به شریک زندگی خود فرصت دهید تا رابطه ای جدید و منحصر به فرد با شما بسازد.
18. ترس از آسیب پذیری
ترس از آسیب پذیری میتواند باعث شود که از باز کردن قلب خود به روی شریک زندگی خود بترسید. وقتی از آسیب پذیری می ترسید، نمی توانید ارتباط عمیق و صمیمانه ای با شریک زندگی خود برقرار کنید و احساس تنهایی می کنید. آسیب پذیری یک قدرت است، نه یک ضعف. وقتی به خودتان اجازه می دهید آسیب پذیر باشید، به شریک زندگی خود اجازه می دهید که شما را عمیق تر بشناسد و درک کند. آسیب پذیری باعث ایجاد صمیمیت و اعتماد می شود. با قدم های کوچک شروع کنید. به تدریج احساسات و ترس های خود را با شریک زندگی خود به اشتراک بگذارید. اگر از آسیب پذیری می ترسید، با یک مشاور صحبت کنید تا بتوانید این ترس را مدیریت کنید.
19. فقدان خودمراقبتی
فقدان خودمراقبتی میتواند منجر به فرسودگی عاطفی و احساس تنهایی در رابطه شود. وقتی از خودتان مراقبت نمی کنید، انرژی و توانایی کافی برای حضور کامل در رابطه را ندارید. به نیازهای خود توجه کنید. وقت بگذارید تا کارهایی را انجام دهید که از آنها لذت می برید. به اندازه کافی بخوابید، غذای سالم بخورید و ورزش کنید. وقتی از خودتان مراقبت می کنید، انرژی و انگیزه بیشتری برای حضور در رابطه خواهید داشت. مراقبت از خود، خودخواهی نیست، بلکه ضروری است. وقتی حال شما خوب باشد، میتوانید شریک بهتری باشید.
من در روابط عاطفی گاهی احساس تنهایی می کردم حتی وقتی در کنار شریکم بودم. دلیلش را بعدها فهمیدم که ارتباط عاطفی ضعیف بین ما بود.
بعضی وقت ها افراد فکر می کنند اگر مشکلی در رابطه وجود دارد حتما باید خیلی بزرگ و قابل لمس باشد. واقعیت این است که نداشتن توجه کافی و دیده نشدن هم می تواند مثل سم رابطه را خراب کند.
وقتی فقط درگیر زندگی روزمره می شویم و برای هم وقت نمی گذاریم رابطه کم کم خالی می شود. من خودم ماه ها این وضعیت را داشتم تا اینکه تصمیم گرفتم تغییر ایجاد کنم.
موردی که خیلی تاثیر گذار است ترس از آسیب پذیری است. وقتی نمی توانیم احساسات واقعی خود را نشان دهیم دیوار بین ما و شریکمان بالا می رود و حتی در آغوش گرفتن هم نمی تواند این فاصله را پر کند.
احساس امنیت در رابطه مثل اکسیژن برای عشق است. بدون آن هر چه هم تلاش کنی باز حس تنهایی می ماند. من زمانی این را فهمیدم که همسرم به حرف هایم بدون قضاوت گوش می داد.
این مطلب آنقدر کامل بود که من را ترغیب کرد بقیه نوشته های سایت را هم مرور کنم. مطالب بسیار عمیق و در عین حال کاربردی است و به نکاتی اشاره کرده که کمتر کسی به آنها توجه می کند.
یک اشتباه رایج در روابط این است که فکر می کنیم طرف مقابل باید ذهن ما را بخواند. بیان نکردن صریح نیازها و انتظارات باعث سوء تفاهم می شود و این دقیقا همان فاصله ای است که به مرور احساس تنهایی ایجاد می کند.