احساس دوست داشته نشدن یا نادیده گرفته شدن در یک رابطه، تجربه‌ای دردناک و رایج است. این حس می‌تواند به تدریج در یک رابطه نفوذ کند و باعث ایجاد نارضایتی، سوءتفاهم و حتی فروپاشی آن شود. اما چه عواملی باعث می‌شوند چنین احساسی در ما شکل بگیرد؟ در این مطلب به بررسی ۱۷ نکته می‌پردازیم که می‌توانند به شما در درک بهتر این موضوع کمک کنند.

• 💥

  عدم بیان صریح نیازها:

  شاید شما انتظار دارید طرف مقابلتان بدون اینکه چیزی بگویید، نیازهایتان را حدس بزند.
• 💥

  تفاوت در سبک ابراز محبت:

  ممکن است شما به یک شکل محبت را ابراز کنید و طرف مقابل به شکلی دیگر. این تفاوت می‌تواند باعث سوءتفاهم شود.
• 💥

  مشغله‌های ذهنی و کاری طرف مقابل:

  گاهی اوقات افراد به دلیل فشار کاری یا مشکلات شخصی، نمی‌توانند به اندازه کافی به رابطه توجه کنند.
• 💥

  عدم اختصاص زمان کافی به رابطه:

  اگر زمان کمی را با هم می‌گذرانید، طبیعی است که احساس کنید رابطه کم‌رنگ شده است.
• 💥

  مقایسه با روابط کاملا مطلوب:

  مقایسه رابطه‌تان با روابط دیگران یا با کاملا مطلوب‌های ذهنی‌تان می‌تواند باعث نارضایتی شود.
• 💥

  وجود مشکلات حل نشده در رابطه:

  اگر مشکلات قبلی به درستی حل نشده باشند، می‌توانند به مرور زمان روی احساسات شما تاثیر بگذارند.
• 💥

  کاهش صمیمیت عاطفی:

  فقدان گفتگوهای صمیمانه و عمیق می‌تواند باعث ایجاد فاصله عاطفی شود.
• 💥

  فقدان قدردانی و تشکر:

  اگر طرف مقابل از زحمات و تلاش‌های شما قدردانی نکند، ممکن است احساس کنید نادیده گرفته شده‌اید.

• 💥

  انتقاد بیش از حد:

  انتقادهای مداوم و مخرب می‌توانند باعث کاهش عزت نفس و احساس دوست داشته نشدن شوند.
• 💥

  بی‌توجهی به علایق و خواسته‌های شما:

  اگر طرف مقابل به علایق و خواسته‌های شما اهمیت ندهد، احساس می‌کنید ارزش کافی برایش ندارید.
• 💥

  عدم حمایت عاطفی در شرایط سخت:

  در مواقعی که به حمایت عاطفی نیاز دارید، عدم حضور و پشتیبانی طرف مقابل می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد.
• 💥

  تغییر در اولویت‌های طرف مقابل:

  ممکن است طرف مقابلتان اولویت‌های جدیدی در زندگی پیدا کرده باشد که باعث شده توجهش به رابطه کم شود.
• 💥

  وجود سوءظن و بدگمانی:

  سوءظن‌های بی‌مورد می‌توانند باعث ایجاد تنش و بی‌اعتمادی در رابطه شوند.
• 💥

  ناتوانی در برقراری ارتباط موثر:

  عدم توانایی در بیان احساسات و افکار به شکل صحیح می‌تواند منجر به سوءتفاهم شود.
• 💥

  توقع بیش از حد از طرف مقابل:

  داشتن انتظارات غیرواقعی از طرف مقابل می‌تواند باعث نارضایتی و سرخوردگی شود.
• 💥

  کاهش جذابیت فیزیکی:

  تغییر در ظاهر یا عدم توجه به بهداشت فردی می‌تواند بر جذابیت فیزیکی و در نتیجه، بر صمیمیت رابطه تاثیر بگذارد.

• 💥

  سابقه تجربیات ناخوشایند در روابط قبلی:

  ممکن است تجربیات منفی گذشته، شما را نسبت به رفتار طرف مقابل حساس‌تر کرده باشد.

در ضمن، باید به خودتان نیز توجه کنید و به این فکر کنید که آیا انتظارات شما از رابطه واقع‌بینانه هستند یا خیر. اگر احساس می‌کنید نمی‌توانید به تنهایی این مشکل را حل کنید، کمک گرفتن از یک مشاور متخصص می‌تواند بسیار مفید باشد.

چرا گاهی در روابط احساس می کنیم طرف مقابل به ما اهمیت نمی دهد؟

1. انتظارات غیر واقعی:

گاهی اوقات انتظارات ما از میزان توجه و اهمیتی که باید از طرف مقابل دریافت کنیم، غیر واقعی و اغراق آمیز است.این انتظارات می‌تواند ناشی از تجربیات گذشته، باورهای نادرست در مورد روابط، یا الگوهای رسانه ای باشد.باید به این نکته توجه کنیم که هر فردی ظرفیت و سبک خاص خودش را در ابراز محبت و توجه دارد و نمی توان همه را با یک معیار سنجید.بازبینی انتظارات و واقع بینانه تر کردن آنها می‌تواند از ایجاد این احساس ناخوشایند جلوگیری کند.به جای تمرکز بر “بایدها”، سعی کنید بر “هست ها” تمرکز کنید و قدردان رفتارهای مثبتی باشید که طرف مقابل از خود نشان می دهد.

آیا انتظار دارید طرف مقابل دائم در دسترس باشد؟

آیا انتظار دارید که حدس بزند چه احساسی دارید و بدون اینکه شما بگویید نیازهایتان را برآورده کند؟این قبیل انتظارات میتوانند فشار زیادی بر رابطه وارد کنند و منجر به احساس نارضایتی و بی توجهی شوند.صحبت کردن با طرف مقابل در مورد انتظاراتتان و رسیدن به یک توافق مشترک می‌تواند راهگشا باشد.

2. تفاوت در سبک های ابراز محبت:

افراد مختلف، روش های متفاوتی برای ابراز محبت و نشان دادن اهمیت خود به دیگران دارند.ممکن است طرف مقابل شما محبتش را از طریق انجام کارهای خدماتی (مثل کمک در کارهای خانه) نشان دهد، در حالی که شما بیشتر به دنبال ابراز کلامی محبت هستید.شناخت سبک های مختلف ابراز محبت (کلامی، لمسی، خدماتی، دریافت هدیه، گذراندن وقت با کیفیت) می‌تواند به درک بهتر رفتار طرف مقابل کمک کند.اگر سبک های ابراز محبت شما با طرف مقابل متفاوت است، به این معنا نیست که او به شما اهمیت نمی دهد، بلکه فقط به شیوه دیگری این اهمیت را نشان می دهد.

سعی کنید سبک ابراز محبت طرف مقابل را بشناسید و درک کنید، و در مقابل، سبک ابراز محبت خودتان را نیز به او توضیح دهید.

مثلا اگر شما به ابراز کلامی محبت اهمیت می دهید، می‌توانید از طرف مقابل بخواهید که بیشتر به شما بگوید که دوستتان دارد یا از شما قدردانی کند.درک و احترام به تفاوت ها در سبک های ابراز محبت، می‌تواند از سوء تفاهم ها و احساس بی توجهی جلوگیری کند.این نکته را توجه کنید که مهم، اصل ابراز محبت است، نه شکل خاص آن.

3. کمبود ارتباط موثر:

عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر و با صداقت با طرف مقابل می‌تواند منجر به سوء تفاهم ها و احساس بی توجهی شود.اگر نتوانید به راحتی احساسات و نیازهای خود را بیان کنید، ممکن است طرف مقابل متوجه نشود که از او چه انتظاری دارید.ارتباط موثر شامل گوش دادن فعال، همدلی، بیان واضح و با صداقت احساسات و نیازها، و اجتناب از سرزنش و انتقاد است. اگر احساس می کنید در برقراری ارتباط موثر مشکل دارید، می‌توانید از یک مشاور یا روانشناس کمک بگیرید.به جای متهم کردن طرف مقابل، سعی کنید احساسات خود را با بهره‌گیری از جملات “من” بیان کنید.

مثلا به جای اینکه بگویید “تو هیچ وقت به من گوش نمی دهی”، بگویید “من احساس می کنم وقتی دارم صحبت می کنم، به من توجه نمی کنی”.

زمانی را به طور منظم برای صحبت کردن با یکدیگر اختصاص دهید و در مورد مسائل مختلف، از جمله احساسات و نیازهایتان، با هم تبادل نظر کنید.

4. مشغله های ذهنی و استرس:

گاهی اوقات طرف مقابل به دلیل مشغله های ذهنی، استرس های کاری یا مشکلات شخصی، نمی تواند آنطور که باید به شما توجه کند.این بدان معنا نیست که او به شما اهمیت نمی دهد، بلکه فقط در حال دست و پنجه نرم کردن با چالش های خودش است.سعی کنید شرایط طرف مقابل را درک کنید و به او فرصت دهید تا با مشکلاتش کنار بیاید.در این مواقع، می‌توانید با همدلی و حمایت، به او نشان دهید که در کنارش هستید. پرسیدن سوالاتی از قبیل “امروز حالت چطوره؟” یا “آیا چیزی هست که بخوای در موردش صحبت کنی؟” می‌تواند به او کمک کند تا احساس راحتی کند و مشکلاتش را با شما در میان بگذارد.

البته، باید بین درک شرایط طرف مقابل و نادیده گرفتن نیازهای خودتان تعادل برقرار کنید.

اگر احساس می کنید که طرف مقابل به طور مداوم به دلیل مشغله هایش شما را نادیده می گیرد، لازم است که در مورد این موضوع با او صحبت کنید.

5. عدم اعتماد به نفس:

گاهی اوقات احساس بی توجهی در روابط ناشی از عدم اعتماد به نفس خود ماست. ممکن است به دلیل تجربیات گذشته یا باورهای منفی در مورد خودمان، فکر کنیم که لایق توجه و محبت نیستیم. این احساس عدم لیاقت می‌تواند باعث شود که رفتارهای عادی طرف مقابل را به عنوان بی توجهی تعبیر کنیم. برای افزایش اعتماد به نفس، سعی کنید روی نقاط قوت خود تمرکز کنید و دستاوردهای خود را به یاد بیاورید. به خودتان اجازه دهید که اشتباه کنید و از اشتباهاتتان درس بگیرید. مراقب گفتگوهای درونی منفی خود باشید و سعی کنید آنها را با افکار مثبت جایگزین کنید. اگر احساس می کنید عدم اعتماد به نفس شما به طور جدی بر روابطتان تاثیر می گذارد، می‌توانید از یک مشاور یا روانشناس کمک بگیرید.

6. تجربیات گذشته:

تجربیات گذشته، مخصوصا تجربیات بد در روابط قبلی، میتوانند تاثیر عمیقی بر نحوه درک ما از روابط فعلی داشته باشند. اگر در گذشته تجربه بی توجهی یا سوء استفاده را داشته اید، ممکن است به طور ناخودآگاه در روابط فعلی خود نیز به دنبال نشانه های مشابه باشید. این تجربیات میتوانند باعث ایجاد ترس، اضطراب و بی اعتمادی شوند. برای رهایی از تاثیرات منفی تجربیات گذشته، لازم است که آنها را پردازش کنید و با آنها کنار بیایید. می‌توانید با صحبت کردن با یک دوست مورد اعتماد، یک مشاور یا روانشناس، احساسات خود را بیان کنید و راه های سالم تری برای مدیریت روابط پیدا کنید. به خودتان یادآوری کنید که رابطه فعلی شما با روابط گذشته تان متفاوت است و نباید تجربیات گذشته را به رابطه فعلی تعمیم دهید. به طرف مقابل خود فرصت دهید تا به شما نشان دهد که می‌توانید به او اعتماد کنید.

7. نیازهای برآورده نشده:

اگر نیازهای عاطفی، فیزیکی یا روحی شما در رابطه برآورده نمی شوند، ممکن است احساس کنید که طرف مقابل به شما اهمیت نمی دهد. این نیازها میتوانند شامل نیاز به محبت، حمایت، قدردانی، امنیت، صمیمیت و غیره باشند. برای اینکه بدانید چه نیازهایی در رابطه شما برآورده نمی شوند، لازم است که به طور دقیق به احساسات خود توجه کنید و آنها را شناسایی کنید. پس از شناسایی نیازها، آنها را به طور واضح و مستقیم با طرف مقابل خود در میان بگذارید. مثلا اگر احساس می کنید نیاز به محبت بیشتری دارید، می‌توانید از طرف مقابل بخواهید که بیشتر به شما ابراز محبت کند. باید بدانید مسئولیت برآورده کردن نیازهایتان تنها بر عهده طرف مقابل نیست. شما نیز باید تلاش کنید تا نیازهای خود را به طور سالم برآورده کنید.

8. اولویت های متفاوت:

گاهی اوقات اولویت های شما و طرف مقابلتان در زندگی با هم متفاوت است. ممکن است شما به گذراندن وقت با هم اهمیت زیادی بدهید، در حالی که طرف مقابلتان بیشتر بر روی کار و اهداف شخصی خود تمرکز دارد. این بدان معنا نیست که او به شما اهمیت نمی دهد، بلکه فقط اولویت هایش متفاوت است. برای اینکه این تفاوت در اولویت ها باعث ایجاد مشکل در رابطه نشود، لازم است که با یکدیگر در مورد انتظارات و نیازهایتان صحبت کنید و به یک توافق مشترک برسید. مثلا می‌توانید تصمیم بگیرید که در طول هفته زمان مشخصی را به با هم بودن اختصاص دهید، حتی اگر مشغله های زیادی داشته باشید. در ضمن، باید به اولویت های طرف مقابلتان احترام بگذارید و به او فضا و فرصت دهید تا به آنها برسد. درک و احترام متقابل کلید حل این مشکل است.

9. مشکلات حل نشده:

وجود مشکلات حل نشده در رابطه می‌تواند منجر به ایجاد تنش و احساس بی توجهی شود. اگر مسائلی وجود دارند که به طور مداوم تکرار می شوند و هیچ راه حلی برای آنها پیدا نمی شود، ممکن است احساس کنید که طرف مقابل به شما اهمیت نمی دهد. برای حل این مشکلات، لازم است که به طور با صداقت و بدون سرزنش با یکدیگر صحبت کنید و به دنبال راه حل های مشترک باشید. اگر نمی توانید به تنهایی به راه حل برسید، می‌توانید از یک مشاور یا روانشناس کمک بگیرید. نادیده گرفتن مشکلات نه تنها آنها را حل نمی کند، بلکه باعث می شود که رابطه شما آسیب بیشتری ببیند. هر چه زودتر برای حل مشکلات اقدام کنید، احتمال موفقیت شما بیشتر خواهد بود. صبوری و همدلی در این مسیر بسیار مهم هستند.

10. عدم قدردانی:

اگر احساس می کنید که تلاش ها و زحمات شما در رابطه قدردانی نمی شوند، ممکن است احساس کنید که طرف مقابل به شما اهمیت نمی دهد. قدردانی کردن از طرف مقابل برای کارهایی که انجام می دهد، می‌تواند به او نشان دهد که شما به او اهمیت می دهید و زحماتش را می بینید. قدردانی کردن می‌تواند به سادگی گفتن “ممنون” یا “متشکرم” باشد، یا می‌تواند شامل انجام یک کار محبت آمیز برای طرف مقابل باشد. اگر احساس می کنید که طرف مقابل از شما قدردانی نمی کند، می‌توانید این موضوع را به طور مستقیم با او در میان بگذارید. به او بگویید که قدردانی کردن از شما چه تاثیری بر شما دارد و چقدر برایتان مهم است. ابراز قدردانی به استحکام رابطه کمک می‌کند.

11. حسادت و رقابت:

حسادت و رقابت در رابطه می‌تواند منجر به ایجاد احساس بی توجهی شود. اگر شما و طرف مقابلتان به طور مداوم با یکدیگر رقابت می کنید و سعی می کنید از یکدیگر پیشی بگیرید، ممکن است احساس کنید که او به شما اهمیت نمی دهد و فقط به فکر خودش است. حسادت نیز می‌تواند باعث شود که رفتارهای عادی طرف مقابل را به عنوان بی توجهی تعبیر کنید. برای کاهش حسادت و رقابت در رابطه، لازم است که بر روی نقاط قوت رابطه خود تمرکز کنید و به یکدیگر اعتماد داشته باشید. به جای رقابت با یکدیگر، سعی کنید از موفقیت های یکدیگر خوشحال شوید و از هم حمایت کنید. حسادت و رقابت میتوانند به رابطه شما آسیب جدی وارد کنند، بنابراین باید آنها را کنترل کنید. صداقت و اعتماد، دو عنصر اساسی برای از بین بردن حسادت و رقابت هستند.

12. مشکلات جنسی:

مشکلات جنسی میتوانند تاثیر زیادی بر احساس صمیمیت و ارتباط در رابطه داشته باشند. اگر شما و طرف مقابلتان از زندگی جنسی خود راضی نیستید، ممکن است احساس کنید که او به شما اهمیت نمی دهد و نیازهای شما را درک نمی کند. برای حل مشکلات جنسی، لازم است که به طور با صداقت و بدون خجالت با یکدیگر صحبت کنید و نیازها و تمایلات خود را با هم در میان بگذارید. اگر نمی توانید به تنهایی به راه حل برسید، می‌توانید از یک متخصص رابطه زناشویی تراپی کمک بگیرید. برقراری ارتباط باز و با صداقت در مورد مسائل جنسی، کلید حل مشکلات است. تلاش برای درک نیازهای جنسی طرف مقابل و برآورده کردن آنها، نشان دهنده اهمیت دادن به اوست. عدم رضایت جنسی می‌تواند منجر به احساس تنهایی و بی توجهی شود.

13. انتظارات جنسیتی:

گاهی اوقات انتظارات جنسیتی میتوانند باعث ایجاد احساس بی توجهی در روابط شوند. اگر شما و طرف مقابلتان انتظارات غیر واقعی از نقش های جنسیتی یکدیگر دارید، ممکن است احساس کنید که او به شما اهمیت نمی دهد و شما را درک نمی کند. مثلا اگر شما انتظار دارید که طرف مقابلتان همیشه قوی و مستقل باشد و هیچ وقت احساس ضعف نکند، ممکن است او نتواند احساسات واقعی خود را با شما در میان بگذارد و احساس تنهایی کند. برای رهایی از انتظارات جنسیتی، لازم است که با یکدیگر در مورد باورهای خود در مورد نقش های جنسیتی صحبت کنید و انتظارات واقع بینانه تری از یکدیگر داشته باشید. برابری جنسیتی در رابطه به معنای احترام متقابل و پذیرش تفاوت ها است. انتظارات جنسیتی میتوانند مانع برقراری ارتباط صمیمانه و عمیق در رابطه شوند. نیازهای عاطفی و روانی، مختص جنسیت خاصی نیستند.

14. عدم حضور ذهنی:

حتی وقتی که طرف مقابل از نظر فیزیکی در کنار شماست، ممکن است از نظر ذهنی حضور نداشته باشد.او ممکن است در حال فکر کردن به کار، مشکلات شخصی، یا دیگر مسائل باشد و نتواند به شما توجه کافی داشته باشد.این عدم حضور ذهنی می‌تواند باعث شود که احساس کنید او به شما اهمیت نمی دهد و به حرف های شما گوش نمی دهد.برای اینکه طرف مقابل را تشویق کنید تا بیشتر حضور ذهنی داشته باشد، می‌توانید از او بخواهید که موبایل خود را کنار بگذارد و تمام توجه خود را به شما معطوف کند.

توجه داشته باشید شما می‌توانید فعالیت هایی را با هم انجام دهید که نیاز به تمرکز و توجه دارند، مانند پیاده روی در طبیعت یا بازی های فکری.

حضور ذهنی، نشان دهنده احترام و توجه واقعی به طرف مقابل است.دوری از عوامل مزاحم، کلید افزایش حضور ذهنی است.

15. تغییرات در رفتار:

اگر متوجه تغییرات ناگهانی در رفتار طرف مقابل شده اید، این می‌تواند نشانه ای از وجود مشکل در رابطه باشد. ممکن است او کمتر با شما صحبت کند، کمتر ابراز محبت کند، یا کمتر وقت با شما بگذراند. این تغییرات میتوانند ناشی از عوامل مختلفی باشند، مانند استرس، مشکلات شخصی، یا از بین رفتن علاقه به رابطه. برای اینکه بفهمید علت این تغییرات چیست، لازم است که به طور با صداقت با طرف مقابل صحبت کنید و از او بپرسید که چه اتفاقی افتاده است. اگر او تمایلی به صحبت کردن ندارد، سعی کنید صبور باشید و به او فرصت دهید تا به شما اعتماد کند. نادیده گرفتن تغییرات رفتاری، می‌تواند منجر به وخیم تر شدن اوضاع شود. توجه به جزئیات، می‌تواند به شما در تشخیص تغییرات رفتاری کمک کند.

16. مقایسه با دیگران:

مقایسه رابطه خود با روابط دیگران می‌تواند باعث ایجاد احساس بی توجهی و نارضایتی شود. اگر به طور مداوم به این فکر می کنید که چرا رابطه شما شبیه رابطه های کاملا مطلوب دیگران نیست، ممکن است احساس کنید که طرف مقابل به شما اهمیت نمی دهد. به جای مقایسه رابطه خود با دیگران، بر روی نقاط قوت رابطه خود تمرکز کنید و برای بهبود نقاط ضعف تلاش کنید. مقایسه با دیگران، می‌تواند باعث ایجاد احساس حسادت و نارضایتی شود. تمرکز بر رابطه خود و تلاش برای بهبود آن، بسیار سازنده تر از مقایسه با دیگران است. هر رابطه ای منحصر به فرد است و نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارد.

17. خودشیفتگی:

اگر طرف مقابل شما دارای ویژگی های خودشیفتگی است، ممکن است به طور مداوم احساس کنید که به شما اهمیت نمی دهد. افراد خودشیفته معمولاً تمرکز زیادی بر خود دارند و نیازهای دیگران را نادیده می گیرند. آنها ممکن است به دنبال تایید و تحسین مداوم باشند و به احساسات شما بی توجه باشند. برقراری رابطه با یک فرد خودشیفته می‌تواند بسیار چالش برانگیز باشد و نیازمند صبر، درک و مهارت های ارتباطی قوی است. اگر در رابطه با یک فرد خودشیفته هستید، باید مرزهای خود را مشخص کنید و از حقوق خود دفاع کنید. در ضمن، ممکن است نیاز داشته باشید که از یک مشاور یا روانشناس کمک بگیرید تا بتوانید به طور سالم با این رابطه برخورد کنید. شناسایی ویژگی های خودشیفتگی، اولین قدم برای مدیریت رابطه با یک فرد خودشیفته است.